انرژی هستهای فراتر از تولید برق، دنیایی از کاربردهای شگفتانگیز
وقتی نام «انرژی هستهای» به گوش میرسد، ذهن اغلب ما ناخودآگاه به سمت نیروگاههای غولپیکری میرود که با شکافت اتمهای اورانیوم، برق تولید میکنند. این تصویر، که از دهه ۱۹۵۰ میلادی شکل گرفته، بخش مهمی از داستان انرژی هستهای و سهم آن در تأمین برق کمکربن جهان است. اما صبر کنید! آیا میدانستید که دنیای فناوری هستهای بسیار وسیعتر از اینهاست؟ از رادیوایزوتوپهای کوچک اما قدرتمند گرفته تا حرارت فرآیندی و راکتورهای غیرنیروگاهی، گسترهای شگفتانگیز از کاربردها در انتظار کشف است. این فناوریها در تار و پود زندگی روزمره ما، از کشاورزی و محصولات مصرفی گرفته تا صنعت، پزشکی، تحقیقات علمی، حملونقل و حتی مدیریت منابع آب و محیط زیست، نقشی حیاتی و اغلب پنهان ایفا میکنند. رادیوایزوتوپها قلب تپنده دنیای مدرن قلب تپنده بسیاری از این کاربردها، «رادیوایزوتوپها» هستند. ایزوتوپها، گونههای مختلف یک عنصر شیمیاییاند که تعداد پروتونهای یکسان اما نوترونهای متفاوتی دارند. برخی پایدارند و برخی دیگر «ناپایدار» یا رادیواکتیو، یعنی با گذشت زمان و از دست دادن ذراتی مانند آلفا و بتا، تغییر میکنند. همین ویژگی اتمهای در حال واپاشی طبیعی، که به رادیوایزوتوپها شهرت دارند، کاربردهای بیشماری را در زندگی ما ممکن ساخته است. از یک سوءظن ساده تا جایزه نوبل! ماجرای کشف اولین کاربرد عملی رادیوایزوتوپها به سال ۱۹۱۱ و یک دانشجوی جوان و کنجکاو به نام جورج دو هِوِسی در منچستر بازمیگردد. او که با بودجه دانشجویی روزگار میگذراند، به غذایی که صاحبخانهاش مرتباً برای او سرو میکرد مشکوک بود؛ حدس میزد که ممکن است از باقیمانده غذاهای روزها یا حتی هفتههای قبل تهیه شده باشد! برای اثبات این شک، روزی مخفیانه مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به باقیمانده غذا اضافه کرد. چند روز بعد، وقتی همان غذا دوباره روی میزش قرار گرفت، با یک دستگاه ساده تشخیص تابش (الکتروسکوپ با ورقه طلا)، رادیواکتیو بودن غذا را با موفقیت تأیید کرد! شاید تاریخ نام صاحبخانه را فراموش کرده باشد، اما جورج دو هوسی به خاطر این ابتکار و تحقیقات بعدیاش، در سال ۱۹۴۳ جایزه نوبل شیمی و در سال ۱۹۵۹ جایزه «اتم برای صلح» را دریافت کرد. این اولین استفاده از ردیابهای رادیواکتیو بود – روشی که اکنون در علوم محیطی و بسیاری زمینههای دیگر کاربردی رایج و حیاتی است. رادیوایزوتوپها از کجا میآیند؟ تأمینکنندگان اصلی رادیوایزوتوپها شرکتهایی در کشورهایی نظیر ایرلند، کانادا، اروپا، آفریقای جنوبی، روسیه و استرالیا هستند. بیشتر رادیوایزوتوپهای مورد استفاده در پزشکی در تعداد محدودی از راکتورهای تحقیقاتی در کشورهایی مانند هلند، بلژیک، لهستان، فرانسه، آلمان، جمهوری چک، چین، آفریقای جنوبی، استرالیا، مصر و روسیه تولید میشوند. بخش عمده تقاضا به مولیبدن-۹۹ (Mo-99) اختصاص دارد که برای تولید تکنسیوم-۹۹اِم (Tc-99m) – ایزوتوپی حیاتی در تصویربرداری پزشکی – استفاده میشود و بازار جهانی آن سالانه حدود ۵۵۰ میلیون دلار ارزش دارد. جالب است بدانید که Mo-99 عمدتاً از طریق شکافت اهداف اورانیوم-۲۳۵ (اغلب با غنای بالا) در راکتورهای تحقیقاتی تولید میشود، هرچند استفاده از اورانیوم با غنای پایین (LEU) نیز در حال گسترش است. کاربردهای شگفتانگیز فناوری هستهای در زندگی ما کشاورزی: انقلابی در بشقاب غذای ما! سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) تخمین میزند که در سال ۲۰۲۲ حدود ۷۳۵ میلیون نفر از سوءتغذیه مزمن رنج میبردهاند. فناوری هستهای از طریق رادیوایزوتوپها و تابش، به روشهای زیر به بهبود امنیت غذایی کمک میکند: اصلاح نباتات با جهش (Plant Mutation Breeding): تابش دادن بذرها یا قلمهها (مثلاً با پرتوهای گاما) باعث ایجاد جهشهای ژنتیکی میشود. سپس گیاهچههایی با ویژگیهای مطلوب (مانند مقاومت به بیماری، تحمل به خشکی یا عملکرد بالاتر) انتخاب و تکثیر میشوند. این فرآیند، جهش طبیعی را تسریع کرده و به امنیت غذایی کمک شایانی نموده است (نمونه بارز آن، افزایش چشمگیر برداشت برنج در بنگلادش است). مدیریت هوشمند کودها: با «برچسبگذاری» کودها با ایزوتوپهایی مانند نیتروژن-۱۵، میتوان میزان جذب کود توسط گیاه را ردیابی کرد. این کار به بهینهسازی مصرف کود، کاهش هزینهها و جلوگیری از آسیب به محیط زیست کمک میکند. کنترل آفات (تکنیک ناباروری حشرات – SIT): در این روش، حشرات آفت به صورت انبوه پرورش داده شده و سپس با تابش (گاما یا اشعه ایکس) عقیم میشوند. رهاسازی این حشرات عقیم در طبیعت باعث میشود که با جفتگیری با حشرات وحشی، تخمهای باروری تولید نشود. این روش دوستدار محیط زیست، در کنترل جمعیت حشراتی مانند پشهها (از جمله ناقلان ویروس زیکا)، مگسهای میوه و کرم پیچگوشتی بسیار موفق بوده است. محصولات مصرفی: فناوری هستهای در خانه شما! شاید باور نکنید، اما عملکرد بسیاری از محصولات روزمره به مقادیر ناچیزی از مواد رادیواکتیو وابسته است: دتکتورهای دود: رایجترین نمونه! این دستگاهها حاوی مقدار کمی آمریسیم-۲۴۱ هستند که ذرات آلفا منتشر میکند. ورود دود به محفظه دستگاه، با جذب این ذرات، جریان الکتریکی را قطع کرده و آژیر را فعال میکند. ساعتهای شبنما و برخی مواد خاص صنعتی نیز از خواص طبیعی رادیوایزوتوپها بهره میبرند. صنعت غذا: ماندگاری بیشتر، سلامت بیشتر تخمین زده میشود حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از مواد غذایی تولید شده، قبل از رسیدن به دست مصرفکننده به دلیل فساد از بین میروند. پرتودهی مواد غذایی (Food Irradiation): قرار دادن مواد غذایی در معرض پرتوهای یونساز (مانند پرتو گاما) روشی مؤثر برای از بین بردن باکتریها، انگلها و حشرات، افزایش ماندگاری، و به تأخیر انداختن جوانهزنی (مثلاً در سیبزمینی) یا رسیدن میوهها و سبزیجات است. بیش از ۶۰ کشور در جهان این روش ایمن و مؤثر را برای طیف وسیعی از مواد غذایی مجاز شمردهاند. صنعت: دقت و کارایی به توان اتم! از تشخیص نشتی لولههای عظیم نفتی تا تعیین قدمت آثار باستانی، فناوری هستهای در صنعت کاربردهای گستردهای دارد: ردیابهای صنعتی: مقادیر ناچیزی از ایزوتوپهای کوتاهعمر برای نظارت بر جریان سیالات در خطوط لوله، تشخیص نشتهای نامرئی، اندازهگیری سایش قطعات موتور و خوردگی تجهیزات صنعتی استفاده میشوند، بدون اینکه اثری دائمی در محیط یا محصول باقی بگذارند. بازرسی و ابزار دقیق (رادیوگرافی صنعتی): مواد رادیواکتیو برای بازرسی غیرمخرب قطعات فلزی و بررسی یکپارچگی جوشها (مثلاً در ساخت هواپیما، خطوط لوله نفت و گاز و سازههای بزرگ) به کار میروند. همچنین، گیجهای حاوی منابع رادیواکتیو (معمولاً گاما) برای اندازهگیری دقیق سطح مایعات، گازها و جامدات در مخازن (حتی در شرایطی با دمای بسیار بالا یا فشار زیاد مانند شیشه مذاب یا فلز مذاب) و همچنین برای کنترل ضخامت ورقههای فلز، کاغذ، پلاستیک و پارچه در خطوط تولید استفاده میشوند. تاریخگذاری